Influence of decabrominated diphenyl ether on cadmium as oxidative stress inducer in kidney: Subacute oral study in rats

Abstract

It is known that kidneys are target tissue for Cd toxicity but there is not enough literature data on kidney effects of BDE-209. Moreover, Cd as toxic metal and BDE-209 as organic halogenated pollutant can share similar mechanism of action like, oxidative stress which is already assumed. However, how will Cd act as prooxidant in presence of BDE-209 is still not investigated, therefore, the objective of this study was to assess this BDE-209 influence. Results of this study indicated slight decrease in MDA in rat's kidney homogenates after subacute exposure to Cd and/or BDE-209, while SOD activity was increased and content of -SH groups decreased. Based on dose-response assessment, BDE-209 did not influence Cd toxicity mediated by chosen oxidative stress parameters, namely the derived CEDL5 values were the same for single Cd and for Cd given in combination with the BDE-209. In conclusion, dynamic of oxidative process has influence on the parameters levels. Co-exposure with polybrominated organic pollutant did not influence Cd effects on oxidative stress parameters. Having in mind that this is pilot study, performed with only one dose of BDE-209, further investigations are necessary, including changes in dose ranges, duration of exposure etc. Moreover, results contributes to the issue of mixture toxicology even BDE-209 did not influenced oxidative stress as mechanism of Cd toxicity.

Poznato je da su bubrezi ciljni organ toksičnosti kadmijuma, ali je mnogo manje literaturnih podataka o toksičnim efektima BDE-209 na bubrege. Kadmijum, kao toksičan metal i BDE-209, kao organska halogenovana zagađujuća supstanca mogu imati sličan mehanizam dejstva posredovan oksidativnim stresom. Međutim, kako će Cd da deluje kao prooksidant u prisustvu BDE-209 još uvek nije proučavano, te je cilj ovog rada bio da se proceni uticaj BDE-209 na oksidativni stres posredovan kadmijumom. Rezultati ovog istraživanja ukazuju na blagi pad koncentracije MDA u homogenatima bubrega pacova nakon subakutne ekspozicije Cd i/ili BDE-209, dok se aktivnost SOD povećava i sadržaj - SH grupa smanjuje. Na osnovu procene odnosa doza-odgovor, BDE-209 nije imao uticaja na toksičnost Cd izazvanu posredstvom oksidativnog stresa (posmatrajući odabrane parametre). Potvrda je dobijena i iz izračunatih donjih granica pouzdanosti doze od 5% - CEDL5 jer su vrednosti su bile iste za sam Cd i Cd primenjen u kombinaciji sa BDE-209. Može se zaključiti da dinamika oksidativnih procesa ima uticaj na vrednosti parametara oksidativnog stresa, da stoga istovremena ekspozicija Cd i polibromovanom organskom polutantu nije promenila uticaj samog Cd na parametre oksidativnog stresa. Imajući u vidu da je ovo pilot studija, izvršena sa samo jednom dozom BDE-209, potrebna su dalja istraživanja, uključujući i promene opsega doza, trajanje ekspozicije itd. Pored toga, rezultati ove studije doprinose tumačenju toksikologija smeša, iako BDE-209 nije imao uticaja na oksidativni stres kao mehanizam Cd toksičnosti za date uslove ekspozicije.